February 15, 2011

მა, ყველაზე მეტად მენატრები

ყველაზე მეტად მენატრები.
თვალის, თმისა და კანის ფერი არ მახსოვს, არც თითების ფორმა, შენს გარეგნობად თვალწინ ვერასდროს ვხედავ ნათლად.
მხოლოდ ერთი-ორი მოგონება თუ შემომრჩა, სადაც შენ ხარ, მათაც ძალიან სათუთად და იშვიათად ვიხსენებ, მეშინია ერთ დღესაც არ გახუნდეს.
ხშირად მიფიქრია, მთელ ცხოვრებას დავთმობდი, ოღონდ კიდევ ერთხელ მენახე, მხოლოდ ერთხელ. შენთან მეჭორავა, მომეყოლა ჩემი ამბები, დამენახა შენი თვალებიდან, ულამაზესი და უთბილესი მბრწყინავი თვალებიდან თუ როგორ ამაყობ ჩემით, მხოლოდ ერთი საათით, ან თუნდაც 5წუთით, მართალია ვერ მოვახერხებდი ბევრი რამის მოყოლას, მაგრამ სულ არაფერს მირჩევნია.
ბავშვობაში ხშირად ვფიქრობდი, რაც შეიძლება კარგი გამეკეთებინა, რომ შენ სამოთხიდან ჩემით გეამაყა და გეთქვა, „მე შენით ვამაყობ“. მხოლოდ ერთი ფრაზა, ერთადერთი.
როდესაც გიხსენებ, ან შენს სახელს ვამბობ, სულ ცრემლები მადგება თვალებზე, ხშირად თავის შეკავებაც მიჭირს, ძალიან მიჭირს.
რთული და სასტიკია ცხოვრება.
მეც მინდა მყავდეს ადამიანი, რომელსაც მივეყრდნობი, რომლის იმედიც მუდამ მექნება, არასდროს არაფრის არ შემეშინდება, ყოველთვის წყანარად ვიქნები და როდესაც ვინმეს ზედმეტი მოსდის, არ ვფიქრებდი, ახლა ცოცხალი რომ იყო, რა კარგად დამიცავდი და  არავის არაფერს გააბედინებდი-მეთქი.
ოჯახში შენზე არავინ საუბარს, არასდროს. თითქოს ტაბუ დადებული თემა იყო.
ვხვდები, რომ მტკივნეული ხარ ყველასთვის.
ყველა იცი, რა კარგად საუბრობს შენზე?  სულ ამბობენ, რა კარგი კაცი იყო, როგორი კარგი ადამიანი, თქვენზე მზე და მთვარე ამოსდიოდა, არ შეიძლებოდა ეგეთი კაცის ამ ქვეყნიდან წაყვანაო. იმდენჯერ მიცდია თავის შეკავება, მაგრამ არადროს გამომდის.
ძალიან მაკლიხარ, ზედმეტადაც კი!
ახლა ჩემთან რომ იყო, ჩემზე ბედნიერი ადამიანი ნამდვილად არ იქნებოდა. გეფიცები, ყველაფერ წმინდას და ძვირფასს ვფიცავარ.
მიყვარხარ, უზომოდ და უდოზოდ!
ჩემს გულში მუდამ იცოცხლებ, არასდროს დამავიწყდები, არასდროს.
Nocturne in C# min. (opus extra) by Fryderyk Chopin

14 comments:

  1. ძალიან ვწუხვარ, ნაცნობია ეგ საშინელი განცდა, მაგრამ ვერ მივხვდი ვის ეძღვნება ეს წერილი. :(

    ReplyDelete
  2. მამას, ალბათ, არა?კარგი პოსტი იყო... :)
    კაი ტიპი ჩანხარ ;)

    ReplyDelete
  3. ვაიმე მაცი შემძრა და დამბურძგლა,
    ძალიან კარგი ხარ, დადდებითო შენ :):*

    ReplyDelete
  4. აქსიომა, მამას. : ))
    ენია, გმადლობ.
    კიწუნია, უდოზოდ მშვენიერი ხარ.. :*

    ReplyDelete
  5. maaaac madloba sayvarelo :* :*

    ReplyDelete
  6. რა მოგეწონა? : ს

    ReplyDelete
  7. აა, გასაგებია. :*
    გმადლობ. :*

    ReplyDelete
  8. da aba raze unda damewera, ver mivxvdi :)

    ReplyDelete
  9. არა, მე ის გამიკვირდა, რომ დაწერე მომეწონაო.. ცოტა უცნაურად მომეჩვენა, ვიღაცას ჩემი განცდები რომ მოსწონს. : ))

    ReplyDelete
  10. რამდენი გგოგო გაიზარდა უმამოდ :(

    ReplyDelete
  11. მსგავსი განცდები, ფიქრები და პოსტები მეც ბლომად მაქვს... ღმერთმა ნათელში ამყოფოს.

    პ.ს. აქამდე არ ვიცოდი შენი ბლოგი. მომწონს :)

    ReplyDelete
  12. ჯუნა, ძალიან დიდი მადლობა.

    ReplyDelete

  © NOME DO SEU BLOG

Design by Emporium Digital