მე ვარ მარიამ ხაჭაპურიძე, მე ვარ 8 წლის დაბადებული, ვარ 1995 წლის 28 აპრილს, ზოდიაქოს ნიშნით ვარ კურო. მე ვსწავლობ 160-ე საშვალო სკოლაში, მე მაქვს მწვანე თვალები და ქერა თმები მე ჩემი ასაკისთვის დიდი ვარ სიმალღლით, მე საერთოდ მიყვარს თოჯინებით მე ბევრი თოჯინა გამომიცვლია და ერთი თოჯინა დამრჩა. მისი სახელია სუზანა
ჰომ, დარწმუნებული ვარ ყველას თუ არა, ბევრს მაინც გაგიჩნდებათ კითხვა, რატომ აქვს ამ დაუმთავრებელ სიტყვას(„...ავალია...“) ხაზი გადასმული?! ასე ზუსტად იმიტომ გადმოვაკოპირე დღიურიდან, რომ ამით მინდა გაჩვენოთ, რა ძალიან მიყვარს ბიჭები ბავშვობიდან . აი, უბრალოდ, როგორ ავხსნა არ ვიცი. კარგად მახსოვს, ყველაფერს რასაც კი ოდესმე ვაკეთებდი, ან ვცდილობდი ბიჭისთვის მომეწონებინა თავი, ან ვინმე ახალი გამეცნო. შეიძლება, 7-8 წლის ბავშვები გამუდმებით, დღე და ღამე სულ ბიჭებზე საუბრობდეს? შეიძლება 7-8 წლის ბავშვს, ყოველთვის ბიჭებთან დაკავშირებულ სიზმრები ნახულობდეს? შეიძლება, 7-8 წლის ბავშვის მთავარი მიზანი იყოს, მალე გათხოვდეს და ბევრი შვილი ჰყავდეს? რატომ ვიყავი ასეთი დღემდე არ მესმის. ოჯახში, ან სანათესაოში ასეთი ვინმე რომ მყოლოდა, კიდევ მესმის, ბავშვი რასაც ხედავს იგივეს იმეორებს, ან ყოველშემთხვევაში სულმცირე მცდელობა მაინც აქვს, მაგრამ მე? მე რატომ ვარ ასეთი? არ გაიგოთ ისე, თითქოს ასეთი რომ ვიყავი ახლა არ მომწონს, უბრალოდ რაღაც ახსნა ხომ უნდა ჰქონდეს?!
ახლა კი უშუალოდ ნამდვილ დღიურზე გადავალ. ძალიან, ძალიან სასაცილოა, როდესაც ფურცლების მეშვეობით იხსენებ, ბავშვობის განვლილ წლებს. ერთხელ ვიღაცისგან გავიგე: დიდი რომ გაიზრდები, მერე საინტერესო იქნება შენი დღიურის წაკითხვაო და მეც გადავწყვიტე დღიური მეწარმოებინა.. ^^ როგორც ჩანს ბევრი მცდელობა მქონდა, მაგრამ არ გამომივიდა, რადგანაც 50 რვეული, თუ ბლოკნოტი მაქვს შემორჩენილი, სადაც დაწყებული მაქვს, მაგრამ მეტი აღარ გამიგრძელებია.. თვალი გადავავლე და ყველაზე ადვილად, რომელიც იკითხება იმას შემოგთავაზებთ:
„ჩვენ რომ გავიღვიძეთ მე ჩემ დასთან გადავედი ლოგინში მაგრამ ნიამ არ ჩამაწვინა ძალიან გული დამწყდა რადგან არნოლდის ყურება მინდოდა. ავდეგით, ბებომაც დარეკა და საყიდლებზე წავედით ძალიან ციოდა სახლში რომ მივედი ლევანი ბიძიას ამხანაგი შემხვდა და კარტს თამაშობდნენ მერე დედიკომ რაღაცის ცხობა დაიწყო ჩვენ ეკლესიაში წავედით და წირვას რომ დავესწარით სახლში დავბრუნდით დედიკომ სუფრის გაშლა დაგვავალა მერე რომ ვჭამეთ ყველანი სახლში წავიდნენ მანამდე თამილამ მომცა თეთრი ფურცლები და ჩემმა დამ მითხრა რომ მე მომცა თამილამო ჩემ დას დაავალეს ჭურიჭლის გარეცხა და დალაგება არნოლდს ვუყურებდით მე დამ ცოცხის და ნაგვიასაღების მოტანა მსთხოვა მერე სახლში გადავედით და ტკბილად დავიძინეთ.“
სულ ასეთი რაღაცები წერია, უბრალოდ გაუგებარ ენაზე.
ესეც ასე. J
დროებით გემშვიდობებათ თქვენი მაცო და Blogspot-ი!
